Pod pojęciem sprawności fizycznej rozumiemy siłę, szybkość, wytrzymałość, a także reakcje organizmu na różnorodny wysiłek  fizyczny. Aktywność fizyczna pozwala uniknąć wielu chorób, zwiększa wydolność organizmu, wydajność w pracy, pozwala zachować zdrowie psychiczne.

Każdy człowiek już od lat  młodzieńczych aż po dorosłe życie  decyduje o swojej sprawności i aktywności codziennej. Korzyści z podejmowania aktywności fizycznej są oczywiste i stanowią podstawę zdrowego stylu życia. Jej optymalny poziom stymuluje rozwój, zabezpiecza potrzeby ruchowe, poprawia elastyczność mięśni i stawów, wzmacnia wydolność serca.  Utrzymanie sprawności na wysokim poziomie poprawia jakość życia, wygląd zewnętrzny oraz stan psychiczny człowieka. Odpowiednio dobrana aktywność fizyczna nie tylko pozwala pozbyć się zbędnych kilogramów, ale wpływa na lepsze samopoczucie i zmniejsza ryzyko występowania  wielu chorób. Żyjemy w czasach, gdy wiele prac wykonuje się w pozycji siedzącej. Coraz więcej osób propaguje wygodny tryb życia w komforcie cywilizacyjnym (np. oglądanie telewizji, gry komputerowe), zamiast aktywnie spędzać czas, uprawiać sport czy  rekreację ruchową. Co przyczynia się do nieprawidłowości rozwojowych zwiększonej podatności na zachorowania, wady postawy, nerwice, otyłość, cukrzycę,  i wiele innych tzw.” chorób cywilizacyjnych”. Ponadto niedobór ruchu przyspiesza procesy starzenia się, upośledza czynności narządów, zmniejsza wydolność i sprawność fizyczną. Wiemy że każde dziecko aby należycie się rozwijało powinno być aktywne fizycznie przez parę godzin dziennie i w miarę możliwości powinien to być ruch urozmaicony. Wraz z wiekiem, różnicują się zainteresowania a w szczególności różne stają się potrzeby dziewcząt i chłopców. Dziewczęta interesują się elementami fitness,  najlepiej, gdy trening odbywa się z towarzyszeniem muzyki, a chłopcy interesują się bardziej sportami siłowymi. Ruch i aktywność fizyczna poprawia ogólne samopoczucie, ma zbawienny wpływ na przedłużenie życia ludzkiego i uczynienia go przyjemnym i zdrowym.

Ćwiczenia powinny stać się nawykiem i być nieodłącznym elementem naszego codziennego stylu życia.  Jeżeli jesteś osobą początkująca, zacznij od 3-4 lekkich treningów w ciągu tygodnia. Może to być bieganie, jazda na rowerze lub rolkach, nordic walking, fitness, taniec czy trening w siłowni. Jeśli nie masz w pobliżu żadnej siłowni, ćwiczenia możesz wykonywać w domu. Doskonale sprawdza się również pływanie. Ten rodzaj aktywności świetnie dotlenia i uodparnia organizm, poprawia kondycję, a także zapobiega i koryguje wady postawy. Jeżeli decydujesz się na aktywność fizyczną, musisz wziąć pod uwagę kilka aspektów. Należy wybrać taki rodzaj aktywności, który sprawia Ci przyjemność i dostosowana jest do Twojej obecnej kondycji fizycznej. Jeżeli nie lubisz biegać, nie zmuszaj się. Wykonuj ćwiczenia, które sprawiają Ci radość, intensywność dostosuj do swoich możliwości, ale pamiętaj liczy się systematyczność.

Tylko regularna aktywność fizyczna da satysfakcjonujące efekty, więc do dzieła.

Autorzy: D.Krogulec, A.Kiwak

Jak mówi stare polskie przysłowie: "Bez pracy nie ma kołaczy". Cóż to oznacza? Z pewnością to, że aby osiągnąć upragniony cel należy sumiennie pracować. To właśnie praca jest kluczem do sukcesu i spełniania marzeń.

Doskonale wiedzą o tym uczniowie ZSA-E w Weryni, którzy nowy rok kalendarzowy rozpoczęli bardzo intensywnie i pracowicie. Już w styczniu przystąpili do egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe. Niewątpliwie towarzyszył temu stres, nad którym młodzież potrafiła zapanować i zdobywaną przez lata nauki w technikum wiedzę umiejętnie przelała na papier. Z dumą prezentujemy wyniki jakie osiągnęli.

Z pewnością imponującym sukcesem jest uzyskanie przez młodych ekonomistów 100% zdawalności z części pisemnej i 87% z praktycznej z kwalifikacji AU.35 Planowanie i prowadzenie działalności w organizacji, a z kolejnej kwalifikacji AU.36 Prowadzenie rachunkowości z części pisemnej i praktycznej ponad 95%, co świadczy o gruntownym przygotowaniu młodzieży do egzaminów.

Ponad 92% architektów krajobrazu wykazało się w części pisemnej i praktycznej zaawansowaną wiedzą i umiejętnościami w ramach kwalifikacji RL.22 Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu.

Na takim samym poziomie kształtuje się wiedza uczniów technikum żywienia i usług gastronomicznych, którzy potwierdzali swoje zdolności kulinarne zdając egzamin z kwalifikacji TG.16 Organizacja żywienia i usług gastronomicznych.

Wysokie wyniki procentowe uzyskiwane przez uczniów weryńskiego technikum są bez wątpienia efektem połączenia wiedzy z umiejętnościami praktycznymi.

Uzyskanie Dyplomu Potwierdzającego Kwalifikacje Zawodowe otwiera  młodzieży drogę do rynku pracy nie tylko w Polsce lecz także w krajach Unii Europejskiej.

Czym są kwalifikacje zawodowe? Kwalifikacje zawodowe – inaczej kwalifikacje rynkowe – powstają w odpowiedzi na potrzeby rynku i określają wymogi umiejętności potrzebnych do pracy na danym stanowisku. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej, kwalifikacje w zawodzie to zestawy oczekiwanych efektów kształcenia: wiedzy, umiejętności zawodowych oraz kompetencji personalnych i społecznych, pozwalające na samodzielne wykonywanie zadań zawodowych.

Autor: Iwona Pogoda

Zaproszenie do udziału w konkursie
Regulamin
RODO
Karta zgłoszenia

      W każdej szkole młodzież powinna być pouczona o obowiązkach praktycznego życia. Każdy uczeń powinien zdobywać wiedzę o pewnych gałęziach pracy fizycznej, za pomocą których, w razie potrzeby, może uzyskać środki do życia. Jest to niezbędne, nie tylko jako zabezpieczenie przed zmiennymi kolejami życia, ale także wpływa na rozwój fizyczny, umysłowy i moralny. Nawet gdyby było pewne, że nikt nigdy nie będzie musiał uciec się do ręcznej pracy dla jego wsparcia, nadal należy go nauczyć pracy.  
     Warto zastanowić się nad swoją przyszłością i wybrać to, co cię interesuje. Oczywiście przy wyborze trzeba też zwrócić uwagę, jakie jest zapotrzebowanie na rynku pracy. A przecież lepiej być dobrym mechanikiem, niż miernym studentem. Wiele firm woli wykształconego zawodowca niż właściciela marnego dyplomu słabej uczelni. Urzędy i agencje pracy coraz częściej informują, że brakuje osób z konkretnym, zawodowym wykształceniem.  
     Dziś najważniejsze są kompetencje uniwersalne i elastyczność umożliwiająca adaptację do wymagań na stanowisku pracy. Ludzi z papierkiem jest wielu, ale nic  nie zastąpi praktyki i konkretnych umiejętności. Szybki wzrost gospodarczy ostatnich lat zwiększył znacznie popyt na pracowników fizycznych z konkretnymi zawodami. Przez wiele ostatnich lat młodzi wyjeżdżali za granicę, bo otrzymywali lepiej płatne posady. W Polsce zaczęło brakować fachowców, a to wymusiło wzrost wynagrodzenia i przez to zwiększyła się atrakcyjność zawodowców. Obecny absolwent szkoły branżowej jeśli chce pracować - pracę znajduje. Może przebierać w ofertach pracy. a nie jak dawniej kiedy o jedno miejsce pracy ubiegało się kilkudziesięciu kandydatów. Czasy się zmieniły. Dzisiaj coraz częściej kandydat stawia warunki. To on wybiera firmę, z którą chce się związać na dłużej. Jest pewny siebie, bo najczęściej ma dobry fach w ręku.
     Szkołę branżową powinni wybierać ci, którzy chcą zdobyć szybko konkretny zawód, wiedzą na pewno, że chcą pracować.  To też szkoła dla osób, które chcą mniej się uczyć, bowiem w  szkole branżowej będą miały łatwiej, ale jest to szkoła niekoniecznie dla najsłabszych uczniów. W szkole branżowej uczniowie uczą się jednego języka obcego, nie mają przedmiotów realizowanych na poziomie rozszerzonym, a nacisk kładziony jest na kształcenie zawodowe. Zajęcia praktyczne w pierwszej klasie szkoły branżowej to jeden dzień, w drugiej klasie dwa dni, a w trzeciej klasie – aż trzy dni. Uczniowie są bardzo dobrze przygotowani zawodowo.
     Nie zawsze  w pracy potrzeba asów ze znajomością trzech języków, bo taki pracownik ma duże ambicje i wymagania. Pożądani są specjaliści, których firma może wyszkolić, solidni, niekoniecznie z dyplomem uczelni wyższej. Okazuje się, że wykształcenie wyższe nie zawsze gwarantuje pracę,  dobrą posadę i większe wynagrodzenie. Wykwalifikowani pracownicy fizyczni byli w mijającym roku na pierwszym miejscu najbardziej poszukiwanych zawodów w Polsce. Na liście pożądanych przez pracodawców specjalistów z zawodowym dyplomem byli też uczniowie naszej szkoły. Oni nie mają trudności w znalezieniu pracy. Pracodawcy czekają na naszych absolwentów. Co więcej, wielu z nich łączy naukę z pracą, bo po praktykach zawodowych często zostają i dorabiają w weekendy. Zawodowiec może więcej! 

Stanisław Olszówka
7.04.2021 r.

Zapraszamy do zapoznania się z nowym numerem gazetki szkolnej "Wydarzenia".

Wydarzenia nr 18 wydanie świąteczne

Po raz kolejny  odnieśliśmy sukces w konkursie:

I miejsce zajął Konrad Świątek – uczeń 4 klasy (ekonomista)

Wyróżnienie otrzymała  Ewa Rzeszut – uczennica 3 klasy (ekonomistka)

Każdego roku 20 marca na całym świecie obchodzi się Międzynarodowy Dzień Frankofonii, natomiast cały marzec poświęcony jest promocji języka francuskiego i kultury frankofońskiej.

Z tej właśnie okazji 26 marca br., 37 uczniów z powiatu kolbuszowskiego, lubaczowskiego, rzeszowskiego i ropczycko-sędziszowskiego przystąpiło do rozwiązywania testu w formie on-line w ramach XV Konkursu Wiedzy o Francji i Krajach Frankofońskich zorganizowanego przez Liceum Ogólnokształcące im. Janka Bytnara w Kolbuszowej.

Młodzi musieli wykazać się znajomością m.in. z zakresu historii, geografii, literatury, sztuki, gastronomii, polityki, wynalazców itp. Francji. Uczniowie również w tym roku zapoznawali się z francuskojęzyczną prowincją Quebec.

Serdecznie gratulujemy!

Autor. U.Kuna

2. kwietnia obchodzimy Światowy Dzień Świadomości Autyzmu, który został ustanowiony w roku 2007 przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w celu podnoszenia świadomości społecznej i propagowania wiedzy na temat zaburzenia rozwoju obejmującego sferę poznawczą, emocjonalną i społeczną. 

Symbolem solidarności z osobami autystycznymi jest kolor niebieski.

DOŁĄCZ DO SZKOLNEJ AKCJI!

Jak? Np.: ubierz się na niebiesko, zaaranżuj wystrój pokoju na niebiesko, zrób sobie wycieczkę niebieskim rowerem.

Koniecznie udokumentuj swoją aktywność zdjęciem i prześlij je do 1. kwietnia 2021 r. do godz 15-stej na adres:

iwona.pogoda@zswerynia.pl

Każdy uczestnik akcji zostanie nagrodzony punktami dodatnimi od 10 do 20.
Wykaż się kreatywnością w kolorze blue :)

Dołączenie do akcji jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na publikację zdjęć.

Linki przybliżające temat autyzmu:

https://jim.org/polskananiebiesko/
https://synapsis.org.pl/

Autor: I.Pogoda

Informujemy, że  w dniach od 1 do 6 kwietnia 2021 szkoła będzie zamknięta w związku z wiosenną przerwą świąteczną.

Zbigniew Bogacz
Dyrektor ZSA-E w Weryni

 „Sleeveface” - to zdjęcie przedstawiające osoby z zasłoniętą przez okładkę książki częścią ciała. W efekcie powstaje złudzenie prezentujące kreatywne, zabawne połączenie fotografowanej osoby z ilustracją na okładce. W sleeveface potrzebna jest jedynie wyobraźnia i aparat. Należy tak zapozować do zdjęcia aby Wasza poza stała się elementem okładki. Dobra zabawa gwarantowana! (Prezentowane zdjęcie do artykułu jest wyłącznie przykładem jak powinna wyglądać Wasza praca konkursowa).

Termin sleeveface powstał w kwietniu 2007 i został upowszechniony przed Johna Rostrona i Carla Morrisa, w wersji winylowej, w publikacji o tej samej nazwie.

Samo zjawisko powstało wcześniej, zwłaszcza z wykorzystaniem płyt winylowych i upowszechniło się za sprawą mediów społecznościowych.

Powodzenia. Życzę udanych i zabawnych pomysłów. [More]

Regulamin konkursu fotograficznego SLEEVEFACE – ubierz się w książkę

1. Czas trwania konkursu - od 29 marca do  16 kwietnia 2021 r.
2. Konkurs jest otwarty dla wszystkich uczniów.
3. Każdy uczestnik może zgłosić do konkursu jedno zdjęcie wykonane  w dowolnej przestrzeni.
4. Zdjęcia muszą być zgodne z tematyką konkursu.
5. Przy ocenie prac jury będzie brało pod uwagę pomysłowość, oryginalność i zaangażowanie.
6. Udział w konkursie jest równoznaczny ze zgodą na wykorzystanie danych osobowych.
7. Sesja fotograficzna uczestników konkursu może odbywać się w bibliotece szkolnej.
8. Przystępując do konkursu uczestnik akceptuje niniejszy Regulamin oraz zapewnia, że: posiada pełnię praw autorskich do zgłoszonej pracy, nie narusza praw autorskich osób trzecich, nie narusza dóbr osobistych, które zostały na nich przedstawione oraz innych dóbr prawnie chronionych.
9. Wykonane zdjęcia (jedno z książką a drugie bez) należy przesłać drogą mailową na adres: boguslawa.sobowska-rekut@zswerynia.pl
10. Na zwycięzców czekają nagrody.

Celem konkursu jest popularyzacja książki i czytelnictwa, rozwijanie zainteresowań i możliwości twórczych, zachęcanie rozwijania zmysłu obserwacji.

Autor: Bogusława Sobowska-Rekut

Co to jest Triduum Paschalne?

Triduum Paschalne które wkrótce będziemy przeżywać, to obchód liturgiczny w Kościele rzymskim rozpoczynający się w Wielki Czwartek wieczorem, a kończący się pierwszymi nieszporami Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego.

Sama nazwa „triduum” pochodzi to z języka łacińskiego i oznacza „trzy dni”, chociaż w praktyce może wydawać się, że Triduum Paschalne trwa 4 dni i składa się z Wielkiego Czwartku, Wielkiego Piątku, Wielkiej Soboty i Niedzieli Zmartwychwstania. Rozbieżność ta wynika z faktu, że obchód niedzieli i uroczystości rozpoczyna się w Kościele wieczorem dnia poprzedniego. Zatem Triduum Paschalne rozpoczyna się wieczorem w Wielki Czwartek, czyli w wigilię Wielkiego Piątku. Potem jest Sobota, która zaczyna się wieczorem w Piątek, i Niedziela, która zaczyna się w sobotni wieczór. W takim razie liturgia zajmuje, zgodnie z nazwą, 3 dni, przy czym te trzy dni stanowią jeden wspólny obchód liturgiczny; żadna z liturgii tych dni nie kończy się błogosławieństwem czy rozesłaniem.

Z kolei drugi człon nazwy „paschalne” wywodzi się od hebrajskiego słowa „pesach”, które oznacza „przejście” i w chrześcijaństwie odnosi się do przejścia człowieka ze stanu grzechu do stanu odkupienia; przejścia Jezusa z tego świata do Ojca oraz prawdziwego i ostatecznego przejścia od śmierci do życia, które to dokonało się przez ofiarę Chrystusa na krzyżu.

Pascha Chrystusa nie jest tym samym, co Pascha żydowska, czyli święto obchodzone na pamiątkę wyzwolenia Izraelitów z niewoli egipskiej, ale z niej się wywodzi. Jak podaje Księga Wyjścia (Wj 12) wyjście Żydów z Egiptu poprzedziło rytualne spożycie baranka paschalnego. Ofiara z baranka stała się zatem ważnym elementem celebracji święta Paschy. W chrześcijaństwie to właśnie Chrystusa uznaje się za Baranka Paschalnego, który dopełnił zbawczej ofiary za grzechy całego świata. Warto pamiętać, że to właśnie podczas uczty paschalnej, Jezus ustanowił sakrament Eucharystii. Następnego dnia umarł na krzyżu.

Triduum Paschalne stanowi szczyt roku liturgicznego. Celem i treścią obchodu jest bowiem celebracja tajemnicy męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.

Msza święta w Wielki Czwartek przywołuje na pamięć Ostatnią Wieczerzę i ustanowienie sakramentu Eucharystii  oraz sakramentu kapłaństwa przez Chrystusa. Po liturgii opróżnia się tabernakulum, w którym przez cały rok przechowywany jest Najświętszy Sakrament. Odtąd aż do Nocy Zmartwychwstania pozostaje ono puste, a Eucharystia zostaje przeniesiona do specjalnie przygotowanej kaplicy – ołtarza adoracji, zwanej „Ciemnicą”. Tam wierni czuwają, wspominając modlitwę Jezusa w Ogrójcu Jego pojmanie i przesłuchania. W ten sposób wchodzą w czas męki Chrystusa.

W Wielki Piątek cały dzień trwa adoracja Najświętszego Sakramentu, odprawiane są również Drogi Krzyżowe, a wiernych obowiązuje ścisły post. W czasie liturgii odczytuje się opis Męki Pańskiej według św. Jana, a po modlitwach w intencji całego świata i po adoracji Krzyża następuje tzw. „Msza darów uprzednio konsekrowanych”, podczas której nie ma konsekracji, ale w ramach Komunii św. rozdaje się wcześniej konsekrowane, przyniesione z ciemnicy, hostie. Podczas wszystkich obrzędów milczą organy i dzwony. Wielkopiątkową liturgię kończy przeniesienie Najświętszego Sakramentu do kaplicy, zwanej Grobem Pańskim. Monstrancja jest przykryta białym welonem na pamiątkę całunu, którym spowito doczesne szczątki Jezusa. Tego wieczora i przez cały następny dzień trwa adoracja.

W Wielką Sobotę wierni niosą do kościołów tzw. „święconkę”, czyli koszyk wypełniony potrawami o  symbolicznym znaczeniu: jajka są symbolem nowego życia, baranek – zmartwychwstania Chrystusa, chleb gwarantuje dobrobyt i nawiązuje do Ciała Pana Jezusa, wędlina to symbol dostatku, sól natomiast chroni przed zepsuciem. Wielu chrześcijan gromadzi się także na modlitwie przy Grobie Pańskim.

Po zachodzie słońca rozpoczynają się obchody tzw. Wigilii Wielkanocnej. Jest to początek celebracji Zmartwychwstania i zaczyna wówczas obowiązywać biały kolor szat liturgicznych. Liturgia Wigilii składa się z 4 części: Liturgii Światła, Liturgii Słowa, Liturgii Chrzcielnej (w czasie której chrzci się katechumenów, a nawet jeśli sakrament chrztu nie jest sprawowany, to i tak wspólnota odnawia przyrzeczenia chrzcielne) oraz Liturgii Eucharystycznej. W niektórych parafiach na zakończenie obrzędów odbywa się jeszcze procesja rezurekcyjna, ale najczęściej jest ona przenoszona na niedzielny poranek tak jak w naszej kolbuszowskiej Kolegiacie ze względów praktycznych. Wigilia Wielkanocna kończy okres Triduum Paschalnego. 

Korzystając z okazji pragnę całej społeczności szkolnej dyrekcji, nauczycielom, pracownikom szkoły, naszym drogim uczniom i ich rodzinom życzyć:

            Prawdziwej Paschy, nie bójcie się żadnej nocy, kryzysu, trudnego doświadczenia tego co w Was słabe. Pokonujcie to wszystko z mocą Chrystusa Zmartwychwstałego. On jest żywy i prawdziwy cały dla Ciebie. Radosnego zwyciężania z Chrystusem. Alleluja.
Autor: ks. Paweł Pratko

Znakomite potrawy, wyrafinowany smak i feeria barw na talerzu.  Jak smakowały przygotowane przez uczniów dania konkursowe? Jury w składzie:  Zbigniew Bogacz - dyrektor szkoły, Marcin Kosek - manager Restauracja Stodoła u Gajdy, Anna Fitał - nauczyciel  przedmiotów gastronomicznych oraz Ewelina Tęcza - przewodnicząca szkoły było pod wrażeniem nie tylko doznań estetycznych are również walorów smakowych. Po burzliwej dyskusji wyłoniło laureatów w konkursie kulinarnym, którego hasłem przewodnim były nowalijki na polskim stole. Tytułowe „diamentowe” patelnie i inne nagrody trafiły do: Kingi Wilczyńskiej (I miejsce), Barbary Guźdy (II miejsce) i Anny Kubiś (III miejsce).
Celem konkursu było propagowanie zasad racjonalnego odżywiania i kultury jedzenia,  rozwijanie pomysłowości uczniów, tworzenie własnych receptur i modyfikowanie już istniejących, kultywowanie tradycji kulinarnych naszego regionu, rozwijanie i prezentację umiejętności kluczowych przydatnych w pracy zawodowej, wymiana przepisów i doświadczeń uczniów.

Wszystkim Uczestnikom gratulujemy pomysłowości i odwagi oraz życzymy wielu sukcesów w przyszłości.

Deser rzodkiewkowy raj

Składniki:
2 pęczki rzodkiewki,
1 jabłko,
pęczek szczypiorku,
kilka migdałów blanszowanych,
300 g jogurtu naturalnego,
łyżeczka miodu,
szczypta soli.

Sposób przygotowania:

Przeprowadź obróbkę wstępną surowców. Rzodkiewki i jabłko pokrój w kostkę. Pokrojoną rzodkiewkę posyp solą i odstaw na sitko, żeby odpłynął cały płyn. Migdały posiekaj. Pokrój drobno szczypiorek. Miód wymieszaj z jogurtem. Do miski wsyp rzodkiewkę, jabłko, szczypiorek, jogurt, migdały i wymieszaj.  Dopraw do smaku. Zamiast jabłka może być inny owoc np. ananas.

Burgery wołowe z warzywami

Składniki na ciasto:

20 g drożdży,
250 g mąki pszennej,
1 łyżeczka cukru,
120 ml mleka,
½ łyżeczki soli,
1 jajko,
60 g miękkiego masła,
roztrzepane jajko do smarowania,
odrobina  sezamu.

Sposób przygotowania:

Drożdże, cukier wymieszać, dodać odrobinę podgrzanego mleka i wymieszać, odstawić do wyrośnięcia na 10 min. Po tym czasie  dodać resztę składników i zagnieść. Odstawić do wyrośnięcia na 30min. Uformować bułki i odstawić na 30 min, po tym czasie posmarować jajkiem i posypać sezamem. Piec w 180 stopniach przez 25/30 min.

Dodatkowo:

0.5 kg mięsa wołowego
(sól, pieprz, zioła prowansalskie)
żółtko
musztarda
ketchup
sałata zieloną
1duży pomidor
cebula dymka
ogórek kiszony
kiełki

Sposób przygotowania:

Przeprowadzić obróbkę wstępną surowców. Mięso wołowe zmielone przyprawić, dodać żółtko i 2łyżki musztardy i wymieszać i uformować na wielkość bułek, i smażyć na oleju. Pokroić warzywa.  Bułkę przekroić dodać musztardę , sałatę , mięso, ketchup, cebulę, pomidora i ogórka, i kiełki i drugą połówkę bułki.

Mini torciki z botwinek

Składniki:
ok. 12 sztuk botwinek,
300 g serka śmietankowego, np. Piątnica,
¹/₂ cebuli,
6-8 ogórków konserwowych,
7 łyżek koperku,
sól, pieprz.

Sposób wykonania:

Botwinki myjemy i gotujemy do miękkości. Studzimy i obieramy ze skórki. Cebulę i koperek drobno siekamy, a ogórki ścieramy na tarce na drobnych oczkach. W miseczce mieszamy serek, koperek i starte ogórki, doprawiamy solą i pieprzem do smaku. Botwinki kroimy w równe plasterki (ok. 3 mm grubości). W każdym plasterku wycinamy równe koła, np. kieliszkiem. Plasterek smarujemy ziołowym serkiem i przykrywamy następnym plasterkiem.

Chłodnik z botwinki

Składniki:
pęczek botwinki,
ok 1 litr  bulionu,
1 pęczek rzodkiewki (kostka),
2 ogórki (kostka),
pęczek szczypiorku,
pęczek koperku młodego,
kefir,
jogurt naturalny,
1 łyżka śmietany 12%,
2 łyżki octu ryżowego/jabłkowego/winnego,
½ łyżeczki cukru,
szczypta pieprzu,
sól do smaku.

Sposób wykonania:

Botwinkę dokładnie myjemy i obcinamy tylko korzonki. Buraki kroimy w kostkę. Liście siekamy na około 3 mm. Liście i buraczki wkładamy do garnka i zalewamy wodą, aby przykryły zawartość. Gotujemy wszystko ok. 15 min. na średnim ogniu. Wywar studzimy. Do ostudzonego wywaru dodajemy rzodkiewkę, ogórki i pokrojony na drobno szczypiorek i koperek. Następnie dolewamy kefir, jogurt naturalny i śmietanę, a na koniec doprawiamy przyprawami.

Autor: A. Tęcza, B. Sobowska-Rekut

Dni są coraz dłuższe, jest coraz więcej słońca, a kwitnące rośliny mienią się cudownymi barwami. Jaka jest Twoja fotograficzna interpretacja tego tematu … 

Termin zgłaszania prac na adres e-mail: witold.cesarz@zswerynia.pl do 10 maja 2021 r. Rozstrzygnięcie konkursu 21 maja 2021 r.

Regulamin Konkursu Fotograficznego „Wiosenne obrazy”

Organizatorzy i cele konkursu:

Organizatorami konkursu jest Koło fotograficzne przy Zespole Szkół Agrotechniczno-Ekonomicznych w Weryni

Tematem konkursu są obrazy jakie dostrzegamy w najbliższej, otaczającej nas rzeczywistości. Konkurs ten stwarza okazję do zatrzymania się, zarejestrowania obrazu i podzielenia się nim
z innymi. Rozwijania umiejętności fotograficznej wrażliwości estetycznej i przyrodniczej.

Konkurs ma charakter otwarty i adresowany jest do wszystkich uczniów ZSA-E w Weryni.

Zasady konkursu:

1. Technika prac jest dowolna.
2. Każdy uczestnik może przedstawić do konkursu max. 3 prace. Uczestnik może zdobyć maksymalnie jedną wyróżnienie przyznane przez komisję konkursową.
3. Prace w formie elektronicznej o sugerowanych proporcjach 3:2 (plik w formacie JPG
   w rozdzielczości min. 300 dpi). Prace muszą być podpisane poprzez podanie w nazwie pliku imienia i nazwiska autora (bez polskich znaków) oraz klasę.
4. Prace należy dostarczyć na adres mailowy: witold.cesarz@zswerynia.pl
5. Termin zgłaszania prac do 10 maja 2020 r. Rozstrzygnięcie konkursu 21 maja 2021 r.
6. Nadesłane prace oraz informacje o wynikach konkursu zostaną umieszczone na stronie internetowej: zswerynia.pl

Przebieg konkursu i nagrody

Konkurs przebiegać będzie następująco:

1. – powołana zostanie komisja konkursowa, która zadecyduje o przyznaniu miejsc konkursowych. Osoby wyróżnione zostaną powiadomione pocztą elektroniczną o wynikach konkursu oraz ewentualnym sposobie i terminie wręczenia nagród.
2. Kryteria oceny
   Ocenie podlegać będzie: Oryginalność pomysłów, koncepcji. Strona artystyczna pracy i jakość zdjęcia.

Postanowienia końcowe

1. Prace przesłane na konkurs przechodzą na własność Organizatorów i mogą być dalej prezentowane.
2. Organizatorzy zastrzegają sobie prawo do niekomercyjnego, nieodpłatnego wykorzystania nadesłanych fotografii w publikacjach związanych z rozpowszechnianiem działań organizatorów konkursu, związanych z konkursem i jego promocją, a także na wirtualnej wystawie pokonkursowej z zachowaniem praw autorskich.
3. Organizatorzy zastrzegają sobie prawo publikowania i reprodukowania prac konkursowych bez wypłacania honorariów autorskich.
4. Przystąpienie do konkursu jest równoznaczne z akceptacją regulaminu.

Corocznie 20 marca obchodzony jest Dzień Języka Francuskiego, jak również Międzynarodowy Dzień Frankofonii, (Organisation International de la Francophonie (OIF)), który zrzesza 88 krajów, a Polska ma w tym status obserwatora. Język francuski, obok języka angielskiego jest  jedynym językiem używanym na pięciu kontynentach. Posługuje się nim blisko 300 milionów ludzi.

Z tej okazji postanowiliśmy połączyć  kulturę francuską i polską. A co najlepiej wszystko łączy? Kuchnia! To m.in. we Francji są słynne naleśniki Crȇpes Suzettes, a  one są  tam tak popularne, że powstały nawet specjalne restauracje zwane crêperies.  W samym centrum Paryża znajduje się ich  kilkadziesiąt, gdzie można spokojnie usiąść zachwycając się oczywiście paryskim klimatem i je smakować lub zabrać „na wynos”.

Covid trochę nam namieszał w planach i tym razem uczniowie mieli za zadanie jedynie przygotować dowolnego naleśnika, udekorować, nazwać go w ciekawy sposób oraz przesłać przepisy w wersji polskiej do pani Agnieszki Biestek – koordynatora konkursu, oraz w wersji francuskiej lub niemieckiej do nauczycieli uczących tych języków. W konkursie wzięli udział uczniowie ze szkoły branżowej kształcący się w zawodzie kucharz, oraz technikum żywienia i usług gastronomicznych.  Uczniowie wykazali się pomysłowością, a sam wybór „najlepszych” nie należał do najłatwiejszych. Ostatecznie zwyciężyli:

I miejsce zajęły Wiktoria Cholewa z I ż  oraz Sylwia Jemioło z II k

II miejsce Natalia Wit II z oraz Alicja Czachor z II k

III miejsce Paulina Kowal z IV z

Wyróżnienie: Agnieszka Dziewic  z I z  oraz Anna Kubiś z II z

W konkursie uczestniczyła również grupa uczniów biorących udział w projekcie „Europejskie praktyki zawodowe”, którego koordynatorem jest pani Anna Kwiecień - nauczyciel języka niemieckiego. W ramach tego projektu uczniowie odbywać będą trzytygodniowe praktyki zawodowe w Niemczech, Irlandii i we Włoszech. Żywieniowcy być może będą mieli okazję skosztować oraz wykonać niemieckie (pfannkuchen), irlandzkie (pancakes) oraz włoskie (crespelle) naleśniki, a  za rok uczestnicząc ponownie w Dniu naleśnika przygotują je do degustacji.

Opracowały: Urszula Kuna, Katarzyna Wachowska

Obecna sytuacja zmusza nas do podejmowania niekonwencjonalnych działań. Takim działaniem były rekolekcje wielkopostne dla uczniów klas 1-3, które zostały przeprowadzone w sposób zdalny przez ks. Pawła Pratko. Tematem przewodnim rekolekcji były słowa „Otwórz się” z Ewangelii św. Marka (Mk 7,31-37).  By pokazać potrzebę nawet zdalnych działań przytoczę kilka fragmentów świadectw naszych uczniów, spisanych po rekolekcjach:

 „Bardzo podobały mi się rekolekcje pomimo formy zdalnej. Temat rekolekcji było "Otwórz się!". Oznacza to abyśmy się otworzyli na Boga, na Słowo Boże, które Bóg do nas kieruje, na drugiego człowieka i otaczający nas świat. Abyśmy nie zamykali się w sobie tylko pozwolili sobie pomóc, jeżeli sami już nie dajemy rady. Duże wrażenie wywarło na mnie także wysłuchane świadectwo. Pokazało mi ono, że nie trzeba robić wielkich rzeczy aby Bóg nam wybaczył. Bóg nas kocha i przyjmie nas do siebie jeżeli tylko Mu na to pozwolimy. (…) Szczególnie podobała mi się również forma drogi krzyżowej. Każda stacja i omówione symbole wniosły trochę światła do mojego serca i przemówiły do mnie. Droga krzyżowa była dla Jezusa bardzo ciężka ale fakt, że czynił to dla ludzi podtrzymywał Go i dawał Mu siły do podnoszenia się z upadków.” (Kinga)

 „Droga Krzyżowa wywarła na mnie ogromne wrażenie. Za każdą stacją kryła się tradycyjna Droga Krzyżowa połączona z problemami dzisiejszego świata. Dzięki rekolekcjom zrozumiałam, że ważne jest otworzenie się na drugiego człowieka, bo ucząc się zdalnie tracimy kontakt z rzeczywistością, z ludźmi oraz zamykamy się w ,,słoiku”, ponieważ tak jest nam łatwiej. Jednak powinniśmy otworzyć się na innych a szczególnie na Boga. W związku z sytuacją jaka dzieje się na świecie wiele osób odeszło od Kościoła, zagubiło sens życia i przeszło na złą drogę, tkwią w zamkniętym słoiku. Ważne jest, aby wiedzieć kiedy ten słoik otworzyć dla Boga.” (Agata).

(…) „To co na pewno każdy z nas wziął sobie do serca to słowa: Otwórz się! Musimy otworzyć się na Boga, na Słowo Boże, na drugiego człowieka, na miłość, nie możemy się ukrywać pod maskami i zamykać w sobie. Gdy się otworzymy całe zło, smutek, stres, które w nas jest zniknie, Bóg nam w tym pomoże, gdyż nie chce On zła w naszym życiu, pragnie dla nas jak najlepiej. (…) Nadszedł czas aby to zmienić, bo możemy to zmienić i potrafimy to zrobić, wystarczy tylko zaufać i się otworzyć." (Natalia)

Przygotował: Witold Cesarz

Coś dla miłośników twórczości Carlosa Ruiza Zafóna. Polecam.

Rok 1957. Interesy rodzinnej księgarni Sempere i Synowie idą tak marnie jak nigdy dotąd. Daniel Sempere, bohater Cienia wiatru, wiedzie stateczny żywot jako mąż pięknej Bei i ojciec małego Juliana. Następny w kolejce do porzucenia stanu kawalerskiego jest przyjaciel Daniela, Fermín Romero de Torres, osobnik tyleż barwny, co zagadkowy: jego dawne losy wciąż pozostają owiane mgłą tajemnicy. Ni stąd, ni zowąd przeszłość Fermina puka do drzwi księgarni pod postacią pewnego odrażającego starucha. Daniel od dawna podejrzewał, że skoro przyjaciel nie chce mu opowiedzieć swej historii, to musi mieć ważny powód. Ale gdy Fermín wreszcie zdecyduje się wyjawić mroczne fakty, Daniel dowie się "rzeczy, o których Barcelona wolałaby zapomnieć".Jednak niepogrzebane upiory przeszłości nie dadzą się tak łatwo wymazać z pamięci. Daniel coraz lepiej rozumie, że będzie musiał się z nimi zmierzyć. I choć zakończenie powieści wydaje się ze wszech miar pomyślne, to Ruiz Zafón mówi nam wprost, że "prawdziwa Historia jeszcze się nie skończyła. Dopiero się zaczęła".

Autor: Bogusława Sobowska-Rekut

Źródło: Więzień nieba - Carlos Ruiz Zafón | Książka w Lubimyczytac.pl - Opinie, oceny, ceny

Za oknem jeszcze zimowo, bo widzę śnieg w moim lesie miejscami sięgający kolan. W świecie, w kraju ciągle to samo…Pandemia, zachorowania, rekordy, kolejne fale i…nauka zdalna. No właśnie zdalne nauczanie stało się popularne. Pewnie niektórzy z was zastanawiają się czy w ogóle potrzebne są jeszcze tradycyjne  szkoły? Wielu rozpisywało się na ten temat, i psychologów, i pedagogów, i  lekarzy, a  nawet polityków. Wiadomo, że TAK!

Póki co jednak siedzimy przed komputerem i pracujemy, zarówno nauczyciele, jak i uczniowie. Z racji niedawnych obchodów Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego, kilka zdań o tym jak ważne jest… CZYTANIE. Język polski to przedmiot maturalny (te słowa słyszą zapewne uczniowie szkół średnich, najczęściej w klasie ostatniej), to nasz język ojczysty, to słowa, to literatura, to świat, do którego możemy się przenieść w tych trudnych czasach. Świat może być piękny i wyidealizowany, może być wojenny i przygnębiający, refleksyjny. Za dobrych kilka lat będzie na pewno też świat koronawirusowy. Nasze dzieci poznają zapewne bohaterów, którzy uczyli się z domu, siedzieli przed komputerem, mało wychodzili i będą to niewątpliwie wielcy bohaterowie. A tych jest całe mnóstwo w literaturze, dlatego naprawdę warto czytać. Zwłaszcza teraz opłaca się poznawać inne światy, może lepsze i bezpieczniejsze… Zawierać przyjaźnie z innymi ludźmi, nawet tymi stworzonymi na chwilę. Czytanie rozwija, uczy skupienia, poprawia naszą zdolność koncentracji, redukuje stres, poszerza słownictwo. To jeszcze nie koniec, bo  czytając poprawiamy pisanie, szybciej zasypiamy (czasami też to potrzebne), poszerzamy nasza wiedzę, rozwijamy wrażliwość i cały czas utrzymujemy swój mózg w dobrej formie! Ciekawostką jest, że mole książkowe mają 2,5 razy mniejszą szansę na rozwój Alzheimera!

Świetnym podsumowaniem tego zagadnienia będzie ,,Wiersz o czytaniu” Renaty Czajęckiej:

Czytaj, by być pewnym siebie
Czytaj, by być w siódmym niebie
Czytaj, żeby więcej wiedzieć
Czytaj, żeby jaśniej myśleć
Czytaj, żeby poznać świat
Czytaj, nieważne ile masz lat!

Autor: Katarzyna Wachowska

My architekci krajobrazu wiemy, że wiedza i umiejętności, które zdobędziemy w szkole średniej będą naszą inwestycją w przyszłość. Dlatego cenimy sobie te wartości i chętnie pozyskujemy je od każdego, kto może nas czegoś nauczyć. Od nauczycieli - to oczywiste. Ale słuchamy też innych, zwłaszcza starszych, którzy mają i wiedzę popartą doświadczeniem.  Dzięki udziałowi w projekcie „Tradycyjny sad” mamy możliwość nauczyć się oraz dowiedzieć więcej o pracy sadownika. I tak właśnie w ostatni piątek bardzo cenne wiadomości przekazał nam nasz gość Pan Piotr Puzio - ogrodnik oraz właściciel gospodarstwa ogrodniczego „Florena”. Dzięki niemu pozyskaliśmy wiedzę na temat sposobów planowania sadu, zabiegów przygotowujących podłoże oraz teren pod sad. Przekazał nam również informacje o odmianach oraz o zabiegach pielęgnacyjnych koniecznych w sadzie.

Pan Puzio przekazał ciekawe informacje o naszym terenie. Nie wiedzieliśmy, że sady wiśniowo-czereśniowe mają na naszym terenie długą tradycję. Otóż wzdłuż drogi między Kolbuszową a Dzikowcem, za czasów naszych pradziadków, sadzone były wiśnie wraz z czereśniami.

Dzięki takim spotkaniom jak i zajęciom z panią opiekun - Agnieszką Puzio-Jędruszewską mamy jeszcze więcej chęci do pracy w naszym „Czereśniowym sadzie”.

Autorzy: Zespół Projektowy CZERESNOWE LOVE